Over ambities van JEX en de wijsheden van Johan Cruijff

Buiten je comfortzone gaan is binnen JEX een belangrijk ding. Om met de deur in huis te vallen. Gaat het tegen je natuur in om te acteren voor de camera? 

"Haha, ik loop al een tijdje mee in de voetbalwereld. In de spotlights staan, wordt op een gegeven moment gewenning. Je hebt gewoon niet meer door dat er een camera is, of je gaat ernaar handelen. Met het opnemen van een reclamespot voor ESPN, of acteren zoals jij het noemt, had ik dus niet zoveel moeite. Waar ik dat wel mee heb? Met uit een vliegtuig springen. Of JEXtreme zoals jullie dat noemen." 

Als club, zeker zonder financiële slagkracht, moet je soms creatief zijn in het aantrekken van spelers. Hoe denk je dat dit is door te vertalen naar het bedrijfsleven? Met andere woorden: hoe kan je je als bedrijf onderscheiden in het binnenhalen van werknemers in een zeer overspannen markt? 

"Zorg dat je een aantrekkelijk en blijvend ambitieus klimaat creëert. En sta open voor talenten en net afgestudeerden. De vergelijking tussen JEX en Excelsior gaat misschien niet helemaal op. Wij zijn een opleidingsclub waar spelers zichzelf in de kijker kunnen spelen, om een stap te zetten naar een grotere club in binnen- of buitenland. Wij moeten het dus hebben van jonge en, niet negatief bedoeld, goedkopere of transfervrije spelers. Binnen de selectie zoeken we dan een balans tussen ervaring en talent. Jullie zijn een ambitieuze organisatie die gigantisch groeien en de beste willen zijn. Jullie gaan geen werknemers opleiden om ergens anders meer geld te verdienen. In het bedrijfsleven kan je het niet altijd hebben van alleen jong talent. De balans tussen ervaren arbeidskrachten en junior medewerkers is bij JEX wellicht nóg belangrijker. Hoe je die precies binnenhaalt? Dat kunnen jullie mij denk beter vertellen dan ik jullie. Of je moet een goede keeper zoeken."

In 2006 werd je kampioen met Excelsior. Wij willen onszelf ook meten met de beste. Heb je tips voor ons, hoe krijg je de neuzen dezelfde kant op, welke eigenschappen zijn onmisbaar? 

"De beste willen zijn, houdt in: winnen. En om te kunnen winnen, zijn een paar zaken van cruciaal belang. Dat geldt voor een voetbalclub, maar ook binnen een bedrijf als JEX. Ik hanteerde het PIT-systeem; Plezier, Instelling, Team. Drie onmisbare componenten voor succes. Het begint met plezier. Je moet het leuk vinden om te voetballen of door de voordeur van JEX te lopen. Is dat niet het geval? Zoek dan iets anders waar je wel energie van krijgt. Ten tweede; instelling. De manier hoe jij jezelf profileert, je houding, bereidheid om hard te werken, feedback te geven en ontvangen, afspraken na te komen. Ik heb genoeg goede voetballers gezien die dachten het alleen op talent te redden. Maar dat je goed kunt voetballen houdt niet in dat je een vrijbrief krijgt om te laat te komen. Zo zal jullie manager waarschijnlijk ook denken. Tot slot, het team. Niks gaat boven het team. Als je met talentvolle individuen een sterk team weet te bouwen, sta je al met 1-0 voor. Elkaar helpen, aanspreken, samen beter willen worden, maar ook steunen als het minder gaat. Uiteindelijk ben je zo sterk als je zwakste schakel."

Wat zijn de grootste verschillen tussen een actieve carrière als speler, het trainerschap en een baan aan de bureauzijde? 

"In de topsport draait alles om presteren. Je bent als het ware 24/7 bezig met het boeken van resultaat. Als actieve speler bestaat dit ‘bezig zijn’ vooral uit het jezelf in topconditie houden, om ’s weekends fysiek te presteren. Hard trainen, goed eten, voldoende rusten. Het trainersvak draait veel meer om je spelers fysiek, maar met name mentaal voor te bereiden om te pieken. Constant motiveren om beter te worden tijdens trainingen en prestaties te leveren tijdens wedstrijden. Van keeper tot spits, van linksbuiten tot wisselspeler. Als trainer ben je eindverantwoordelijk voor het resultaat. En resultaat boek je niet met slechts elf spelers."  

Een speler die het trainersvak inrolt, dat is niet zo vreemd. Een trainer die aan de ‘bureauzijde’ van een voetbalclub beland, is minder vanzelfsprekend. ‘’Als bestuurslid Technische Zaken bij jullie buren, Excelsior, help ik mee aan de sportieve ontwikkeling van de club. Mijn achtergrond in de voetballerij en het feit dat ik eerder aan deze club verbonden ben geweest, helpen enorm in mijn advies richting technisch directeur Nick Kersten."  

"Het grootste verschil tussen speler, trainer en bestuurslid vroeg je? De hoeveelheid rust en de prestatiedruk. Ik kan nu fluitend naar huis rijden na een dag werken of loop zonder druk het stadion in om een potje voetbal te kijken. En eruit. Na een nederlaag of afstraffing hoef ik niemand te woord te staan of verantwoording af te leggen voor een camera." 

Wat is de beste speler waarmee je in je carrière als speler en trainer hebt gewerkt? 

"In mijn carrière ben ik een hoop goede spelers tegengekomen. Als trainer van Genk had ik Kevin de Bruyne onder mijn vleugels. Een bijzonder tenger mannetje, maar absurd goed. Ik herinner me nog dat het gebruikelijk was om spelers na een veldtraining een programma af te laten werken in het krachthonk. Kev hield daar niet van. Sterker nog, die kreeg een dumbell van een paar kilo niet omhoog en sloeg geen deuk in een pakje boter. Aan het einde van de training kwam hij dan met wat Belgische charmes bij me staan. “Trainer, ik ga echt niet beter spelen van die krachttrainingen’’ of ‘’je hebt zaterdag niks aan me door die extra squats’’. Hij wilde altijd een deal sluiten. ‘’Als ik niet naar de gym hoef, speel ik de pannen van het dak.’’ Deal, maar je gaat twee keer als je belabberd speelt. Kevin heeft dat seizoen geen enkele keer de binnenkant van dat honk gezien. Nu is het een beer van gozer en de absolute leider van een van de beste ploegen ter wereld, Manchester City." 

"De beste tegenstander? Daar kan ik kort over zijn. Ik speelde bij het Italiaanse Pisa en heug me de wedstrijden tegen Napoli. Een gedrongen Argentijn luisterend naar de bijnaam ‘Pluisje’. Maradona. Kon werkelijk waar alles met een bal. Alles, behalve hem verliezen. Over de beste speler kan ik nog korter zijn. Johan Cruijff! Is er ooit een betere geweest? Johan was in de eerste instantie niet geliefd in een kleedkamer vol ras Rotterdammers. Zijn praatjes waren groot, maar zijn talent nog veel en veel groter."  

In Joost Schleicher heeft JEX een van de ’s lands grootste supporters van Excelsior. Heb jij een mooie onuitgelekte anekdote? 

"Joost mag het weten. Nee, in 2006 werden we kampioen met Excelsior. Op de voorlaatste speeldag wonnen we met 3-1 van naarste achtervolger VVV-Venlo en konden we niet meer achterhaald worden. Je weet hoe dat gaat. De kurk ging van de fles en de drank bleef geloof ik een week lang rijkelijk vloeien. De druk gaat van de ketel en niets hoeft meer. Althans, dat dachten de spelers. Ik had in het feestgedruis één afspraak gemaakt met mijn spelers. We zorgen ervoor dat we het seizoen waardig afsluiten. Ook de laatste wedstrijd, bij Fortuna Sittard uit, zorgen we voor een representatieve vertoning. Niet als zoutzakken op dat veld en let een beetje op met de alcohol deze week. Wat denk je? De eerstvolgende training, nadat we die afspraak hebben gemaakt, staat er gewoon iemand dronken op het veld. Tollend op zijn benen en spugen. Ik heb hem naar binnen gestuurd en was zo pissig dat ik hem, op een niet zo vriendelijke toon, aan zijn verstand bracht dat ik hem niet meenam naar NEC, waar ik dat jaar daarop trainer werd. Een dag later stond die met een gigantische bos bloemen voor de deur om met het schaamrood op de kaken zijn excuses aan te bieden. Die bos in het water gezet, bakkie koffie en excuses aanvaard. Het jaar daarop werd die na Romano Denneboom topscorer bij ons. Fantastische speler met een fantastische carrière. Als Joost een echte liefhebber is, weet ’ie over wie ik het heb, zonder namen te noemen."  

Overtuigd?  
Neem een kijkje op https://werkenbij.jex.nl/ en wie weet staan wij binnenkort samen op ons 1908 event 😉.